فصل نهم آموزش پایتون مقدماتی - رشته ها (بخش سوم) (انتشار: 1402/08/02)

با ادامه فصل نهم یعنی رشته ها در خدمت شما هستیم.

9-8-21- متد Capitalize
همان گونه که در شکل (9-49) مشخص‌‌است، اگر حرف اول رشته، کوچک باشد، این متد، آن را به حرف بزرگ تبدیل می‌‌کند.

خروجی این قطعه کد را در شکل (9-50) می‌‌بینید.

9-8-22- متد Title

با استفاده از متد فوق می‌‌توانیم رشته‌‌ی دلخواه را طوری تغییر دهیم که حروف اول تمامی کلمات آن، بزرگ و بقیه کوچک شوند. شکل (9-51) مثال‌‌هایی را در این رابطه نشان می‌‌دهد.

خروجی تغییریافته رشته‌‌ی اصلی را در شکل (9-52) می‌‌بینید.

9-8-23- متدهای Lower و Upper

با توجه به مثال شکل (9-53)، با استفاده از متد ( ) lower، تمامی حروف‌‌بزرگ یک رشته با استفاده‌‌از این متد تبدیل به حروف‌‌کوچک خواهندشد.

خروجی این قطعه کد را در شکل (9-54) مشاهده می‌‌کنید. لازم به ذکر است که عملکرد متد ( ) upper عکس ( ) lower است.

9-8-24- متد SwapCase

اگر بخواهیم حروف بزرگ رشته‌‌ی دلخواه را به کوچک و حروف کوچک آن را به بزرگ تبدیل‌‌کنیم، می‌‌توانیم به سادگی از این متد استفاده‌‌کنیم. یکی از کاربردهای آن، زمانی‌‌است که کلید CapsLock صفحه کلید شما روشن‌‌است و مانند شکل (9-55)، شما را هنگام استفاده‌‌از کلید Shift به دردسر انداخته و یک رشته از کلمات اشتباه را تایپ نموده‌‌اید.

خروجی و رشته‌‌ی اصلاح شده‌‌ی مثال قبلی را در شکل (9-56) می‌‌بینیم.

9-8-25- متد Join

درصورتی که نیاز داشته‌‌باشیم که عناصر موجود در لیست ویا چندتایی از نوع رشته را با استفاده از یک کاراکتر ویا عبارت خاص به هم چسبانده و تبدیل به یک رشته‌‌ی واحد نماییم، از این متد استفاده می‌‌کنیم. برای نمونه خروجی شکل (9-57) به صورت a-b-c خواهد‌‌بود.

9-8-26- متد Len

طول انواع داده‌‌ها از جمله رشته، لیست، چندتایی و فرهنگ‌‌لغت را برمی‌‌گرداند. از آن جایی که بحث ما در مورد رشته‌‌هاست، در شکل (9-58) نیز از مثال رشته‌‌ای استفاده‌‌نمودیم. رشته‌‌ی str حاوی 32 کاراکتر است، بنابراین خروجی مثال ما نیز همان عدد خواهد‌‌بود.

9-8-27- متدهای Rjust و Ljust

اگر طول رشته ما از عدد تعیین‌‌شده در این متدها کوچک‌‌تر باشد، بسته به انتخاب یکی از متد ( ) rjust و ( ) ljust به ترتیب سمت چپ و راست رشته با کاراکتر دلخواه پر می‌‌شود. در نهایت طول رشته برابر با آن عدد خواهدشد. برای درک بهتر، به مثال شکل (9-59) نگاه‌‌کنید.

دقت‌‌نمایید که حروف R و L جهت قرارگیری رشته ‌‌را در سمت چپ و راست مشخص می‌‌کنند. بنابراین خروجی این قطعه کد همانند شکل (9-60) می‌‌شود.

9-8-28- متد ZFill

متد فوق، شبیه به ( ) rjust عمل می‌‌کند با این تفاوت که در این متد، کاراکتر پرکننده، همان عدد صفر است. نمونه‌‌ای از آن را در شکل (9-61) می‌‌بینید.

خروجی این مثال به شکل (9-62) است.

9-8-29- متدهای Rstrip ، Lstrip و Strip

برخلاف متدهای خانواده‌‌ی Just که کاراکتر خاصی را به رشته اضافه می‌‌کردند، وظیفه‌‌ی این متدها، حذف کاراکتر تعیین‌‌شده از سمت‌‌راست، چپ ویا هر دو طرف رشته است. همان گونه که در شکل (9-63) می‌‌بینید، این وظایف به ترتیب با متدهای lstrip ، rstrip و strip انجام می‌‌پذیرد. همچنین اگر هیچ کاراکتر خاصی تعیین‌‌نشود، به صورت پیش فرض، کاراکتر فاصله را درنظر می‌‌گیرند.

به دلیل این که، علامت خطِ زیر نسبت به فاصله خالی، بهتر دیده می‌‌شود ، در شکل (9-64) به جای فاصله، از این علامت استفاده کرده‌‌ایم.

9-8-30- متدهای Min و Max

به ترتیب این متدها، کوچک‌‌ترین و بزرگ‌‌ترین مقدار موجود در انواع داده را برمی‌‌گردانند. در این مثال، متدهای ذکرشده، کد اسکی کاراکترهای موجود در رشته را ملاک ارزیابی قرار می‌‌دهند. لطفا با دقت به شکل (9-65) نگاه‌‌کنید.

بزرگ‌‌ترین و کوچک‌‌ترین کد اسکی در بین کاراکترهای این رشته به ترتیب مربوط به کارکترهای x و فاصله است. بنابراین در خروجی نیز آن‌‌ها را خواهیم‌‌داشت.

9-8-31- متد Split

این متد توسط جدا کننده‌‌ای که توسط برنامه‌‌نویس تعیین می‌‌شود، رشته‌‌ی دلخواه را جدا کرده و تبدیل به لیست می‌‌کند. اگر این جداکننده تعریف‌‌نشود، به‌‌طور پیش‌‌فرض از کاراکترهای فضای‌‌خالی استفاده می‌‌شود. البته امکان تعیین تعداد جداسازی به صورت اختیاری وجود ‌‌دارد. تعداد بخش‌‌های جداشده، همیشه یک واحد بیشتر از عدد تعیین‌‌شده خواهدبود. برای مثال، شکل (9-66) را ببینید.

همان طوری که در شکل (9-67) می‌‌بینید، به‌‌علت عدم تعیین جدا‌‌کننده در اولین دستور چاپ، عبارات برحسب فاصله از هم جداشده‌‌اند. در حالی که در دستور دوم، کاراکتر فضای‌‌خالی به عنوان جداکننده تعیین شده‌‌است. همچنین عدد یک نشانگر این مطلب است که در نهایت می‌‌بایستی لیست ما حاوی دو عنصر باشد.

9-8-32- متد SplitLines

اگر بخواهیم رشته‌‌ای را براساس عملگر ‘ n\’ ویا سطر جدید، جداکنیم، می‌‌توان از این متد استفاده‌‌کرد. در صورتی که نیاز به حفظ عملگر ‘ n\’ در کنار عناصر جداشده باشد، کافی‌‌است به عنوان آرگومان از مقادیر True ، False ویا اعداد بزرگتر از صفر استفاده‌‌کرد. شکل (9-68) نمونه‌‌هایی از کاربرد این متد را نشان می‌‌دهد.

شکل (9-69) نشان‌‌دهنده خروجی این قطعه کد است. مشخص است که وجود عبارت False تفاوتی در خروجی ما ایجاد نمی‌‌کند. درحالی که عدد 3 در حالت Boolean برابر True بوده و خروجی آن حاوی علامت‌‌های ‘ n\’ خواهدبود.

9-8-33- متدهای MakeTrans و Translate

متد ( ) maketrans، یک جدولِ ترجمه را ارائه می‌‌دهد به طوری که در آن، هر یک از کاراکترها، نظیر به نظیر به کاراکتر دیگری نگاشت می‌‌شوند. چنان‌‌چه با دقت به شکل (9-70) نگاه‌‌کنید، خواهید‌‌دید، متغیر outtab حاوی کاراکترهایی است که باید با محتوای متغیر intab جایگزین‌‌شوند. توجه‌‌کنید که هر دو متغیر باید طول یکسانی داشته‌‌باشند. نگاشت این دو متغیر توسط متد مذکور، انجام می‌‌گیرد. درنهایت توسط متد ( ) translate رشته ورودی، تبدیل به رشته‌‌ی دلخواه می‌‌شود. البته برای استفاده از این دو متد بایستی ماژول مربوط به آن‌‌ها را وارد‌‌کنیم.

خروجی این قطعه کد را در شکل (9-71) می‌‌بینید.

در پست بعدی سعی می‌‌کنیم، توضیحات بیشتری را برای درک بهتر لیست‌‌ها، تقدیم حضورتان نماییم. با ما همراه باشین.

داریوش مهدی پور یقینی